ΝΕΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ

 Η νέα  αρχή έγινε την Κυριακή που μας πέρασε απο εδώ και 
πέρα είναι στο χέρι μας να ξανασυγκεντρωθούμε όσο το δυνατό
περισσότεροι και κάθε Κυριακή ακόμη περισσότεροι ...

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012 & κάθε Κυριακή στις 16:00 όλοι στην Πλ. Συντάγματος

Να μην λείπει κανείς όλοι μαζί μπορούμε και θα τα καταφέρουμε....

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ

Γύρω στις 17:00 συγκεντρώθηκαν στην Πλατεία Συντάγματος περίπου 1.500 με 2.000 άτομα “Αγανακτισμένοι”.
Αν και το σκηνικό δεν θυμίζει τις μεγάλες συγκεντρώσεις του καλοκαιριού ο δρόμος μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη έχει κλείσει. 
Λίγο μετά τις 18:30 αστυνομικοί έφτασαν στο Σύνταγμα και απώθησαν προς την Λεωφόρο Αμαλίας τους διαδηλωτές.Αστυνομικοί έσπρωξαν τους διαδηλωτές προσπαθώντας να τους απωθήσουν προς την άκρη της Λεωφόρου Αμαλίας για να ανοίξει ο δρόμος. 
Μάλιστα οι αστυνομικοί προχώρησαν σε τρεις προσαγωγές ενώ υπήρξε εντολή όποιος εμποδίζει την κυκλοφορία θα συλλαμβάνεται.
 Οι συγκεντρωμένοι νωρίτερα  μοίρασαν φαγητό σε άπορους συμπολίτες μας. 
 Επίσης στο σημείο βρέθηκε και μια μηχανοκίνητη πορεία που ξεκίνησε από τον Πειραιά. 

Πηγή

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΞΑΝΑ ΑΔΕΡΦΙΑ

ΤΕΡΜΑ Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΕΡΜΑ Η ΑΝΟΧΗ ΑΛΛΟ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ 
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ  ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΡΚΕΙ 
ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ .ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ 
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΞΑΝΑ ΑΔΕΡΦΙΑ.......

Τη Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012 στις 16:00 επιστρέφουμε στην πλατεία Συντάγματος

Είμαστε η γενιά που θεωρούσε απίστευτα βαρετή την ανάγνωση των εφημερίδων, που έχει διαβάσει τη λιγότερη ιστορία, που δεν έχει καμία επαφή με φιλοσοφία και πολιτικές ιδεολογίες, είμαστε η γενιά που δεν ψήφιζε στις εκλογές. Και με το δίκιο μας. Οι εκλογές ποτέ δεν άλλαξαν τίποτα στα χρόνια που ζήσαμε, οι ιδεολογίες είχαν πεθάνει με τελευταία την πιο ρομαντική και καλλιτεχνική, η φιλοσοφία και μαζί της η πολιτική γενικότερα δεν είχε πια αξιόλογους θεράποντες για να μας εμπνεύσουν, την ιστορία είχε φροντίσει το σχολικό μας παρελθόν να μας την κάνει αφόρητη και οι εφημερίδες ήταν όντως βαρετές. Σε τι άλλο παρά απολιτίκ, θα μπορούσαμε να εξελιχθούμε;

Να όμως που ήρθε η στιγμή που βρίσκουμε μπροστά μας όσα δεν είχαμε ποτέ σκεφτεί. Ζούσαμε με την απόλυτη βεβαιότητα ότι δεν θα χρειαστεί να εμπλακούμε σε αγώνες αλλά ακόμα και αν θα χρειάζονταν ποτέ, πιστεύαμε ότι το να φωνάξουμε στο πεζοδρόμιο θα ήταν το μόνο που θα είχαμε να κάνουμε.