Ντροπή και Αίσχος...

30/06/2011
Θλίψη, οργή, πόνος, αγανάκτηση...στα 26 χρόνια μου..δεν νομίζετε οτι είναι λίγο άδικο; Που είναι τα όνειρα, η χαρά, η δημιουργία και η ομορφιά της ηλικίας μου;
Χθες πήγα στο Σύνταγμα να διαδηλώσω ειρηνικά όπως  χιλιάδες άλλοι σκεπτόμενοι άνθρωποι που τρέμουν για το μέλλον τους και το μέλλον των παιδιών τους..
Καθόμουν στη στάση του τραμ με την  Έφη, ένα δυναμικό και εργατικό κορίτσι που έχει χάσει τη δουλειά της μαζί με άλλους 35 ανθρώπους, τον Γιώργο που απεργεί γιατί πιστεύει οτι ίσως βοηθήσει στο να αλλάξουν τα πράγματα και τον Γιάννη έναν ενημερωμένο άνθρωπο που ψάχνει τρόπο να ενημερώσει και άλλους..
 Κάποια στιγμή λοιπόν η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ μας περικυκλώνει και ξεκινάει εκτεταμένη ρίψη χημικών και δακρυγόνων και μας στέλνει μέσα στην πλατεία, αγκαλιά με τους ¨κουκουλοφόρους¨. Ο Γιάννης έφυγε από δίπλα μας, οι υπόλοιποι μείναμε ενωμένοι και τρέχαμε να σωθούμε..η Έφη φώναζε οτι δεν μπορούσε να αναπνεύσει, είχε πάθει κρίση πανικού και έχανε σιγά – σιγά τις αισθήσεις της..Ο Γιώργος είχε πέσει πάνω μας στην κυριολεξία για να μην μας ποδοπατήσουν οι άνθρωποι που έτρεχαν και αυτοί να σωθούν..τα δάκρυα στα μάτια μας δεν μας επέτρεπαν να κατ
αλάβουμε που βρισκόμασταν..όταν κάποια στιγμή αντιλήφθηκα οτι ο διπλανός μου κρατούσε πέτρα στο χέρι και είχαμε βρεθεί στην καρδιά των επεισοδείων...ειμασταν ένα με τους ¨Αναρχικούς¨..
Άρχισα απελπισμένα να φωνάζω για βοήθεια...όταν ένας απο τους ¨κουκουλοφόρους ¨ μας οδήγησε στο μετρό του Συντάγματος όπου υπήρχε σταθμός πρώτων βοηθειών..όταν μπήκα μέσα κατέρρευσα..η βοήθεια του κόσμου ήταν πολύτιμη αμέσως μας συνέφεραν και μας συμβούλεψαν να φύγουμε με το μετρό γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος.. τους ακούσαμε..πήραμε τον συρμό για Ακρόπολη όταν με παίρνει η αδελφή μου και μου ανακοινώνει οτι το μεσοπρόθεσμο είχε ψηφιστεί..
Τα δάκρυα στα μάτια μου ήταν δάκρυα πικρίας και βαθιάς θλίψης για αυτό που θα ακολουθήσει απο δω και πέρα..Η Ελλάδα του χθες μπορεί να ήταν πτωχευμένη αλλά δεν ήταν πουλημένη...Έτρεμα για αυτά που θα έρθουν..ένιωσα το αίμα μου να παγώνει.. όπως όταν ακούς για τον χαμό ενός δικού σου ανθρώπου..
θέλαμε να γυρίσουμε πίσω...αλλά δεν είχαμε δυνάμεις..η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ με τα ληγμένα χημικά και τα δακρυγόνα τους μας είχαν αχρηστεύσει...Ας μου θυμίσει όμως κάποιος...Ποια είναι η αρμοδιότητα της Ελληνικής Αστυνομίας;
•    Η εξασφάλιση της δημόσιας ειρήνης και ευταξίας και της απρόσκοπτης κοινωνικής διαβίωσης των πολιτών, που περιλαμβάνει την άσκηση της αστυνομίας γενικής αστυνόμευσης και τροχαίας.
•    Η πρόληψη και η καταστολή του εγκλήματος και την προστασία του Κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος, στα πλαίσια της συνταγματικής τάξης, που περιλαμβάνει την άσκηση της αστυνομίας δημόσιας και κρατικής ασφάλειας.(www.hellenicpolice.gr)
Συγγνώμη αλλά αυτό που έζησα χθες δεν ήταν προστασία ήταν στιγνή εγκληματική επίθεση απο την μεριά της Αστυνομίας για να διαλύσουν την πορεία μας..
Ξέχασα όμως να σας συστηθώ.Είμαι η Βίκυ, 26 χρόνων, έχω δύο πτυχία γιατί η κοινωνία με ώθησε να γίνω ανταγωνιστική με τους γύρω μου και απαιτητική με τον εαυτό μου και χθες εάν μου έδινε κάποιος μια μάσκα να αντέχω τα χημικά και μια πέτρα στο χέρι να είστε σίγουροι οτι θα γινόμουν και εγώ ¨κουκουλοφόρος¨ και ¨αναρχικό στοιχείο¨, γιατί τότε δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο απο το να βρεις τρόπο να επιβιώσεις και να εκδικηθείς για το φιλαράκι σου που σωριάζεται κάτω..
Νομίζω οτι όσοι ήταν χθες στην πλατεία Συντάγματος έχουν την ίδια οργή μεσα τους και έχουν καταλάβει ότι δεν ζούμε πλέον σε μια δημοκρατική χώρα αλλά κυβερνιόμαστε υπό καθεστώς χούντας και τρομοκρατίας...